Radivoj Berbakov bio je srpski akademski slikar, rođen u Kikindi 11. februara 1925. godine.
Berbakov je bio student slikarstva na Likovnoj akademiji u Beogradu, gde je i diplomirao, a kasnije i magistrirao 1957. u klasi profesora Zore Petrović i Mila Milunovića. Nakon završene akademije radio je kao umetnik i gimnazijski profesor u Kikindi.
Dotadašnja karijera prekinuta je 1980. godine kada je uhapšen i osuđen zbog delikta mišljenja. U toku izdržavanja kazne u trajanju od dve ipo godine, sedamdeset njegovih radova spaljeno je u Kikindi. Nakon ovog perioda potpuno se posvećuje slikarstvu.
Njegove slike sa odlikama realizma i impresionizma izlagane su u Beogradu, Novom Sadu, a predstavljaju deo stalnih postavki u Nemačkoj i Sjedinjenim Američkim Državama, kraseći domove svetskih kolekcionara slika.
Nagrađen je Oktobarskom nagradom grada Kikinde. O njegovom životu i stradanju bavili su se pisci Biljana Živković i Jovica Trkulja u knjigama “Veličanstvena umetnikova usamljenost” i “Ostrakizovani slikar”.
Preminuo je 2003. u 78. godini života.
